مانند سایر موتورهای جست‌وجو، گوگل هم نمی‌خواهد ۱۰ محتوای یکسان و مشابه را در صفحهٔ نتایج جست‌وجو به کاربر ارائه دهد؛ پس سعی می‌کند محتواهای منحصربه‌فرد را شناسایی کند و به آنها احترام بگذارد.
وقتی گوگل با چند محتوای کپی مواجه شود، بین آنها گیر می‌کند و نمی‌تواند بفهمد کدام را به کاربر پیشنهاد دهد و اعتبار لینک‌ها و رتبهٔ بهتر را باید به کدام یکی اعطا کند. این اتفاق به‌شدت به رتبه‌بندی سایت شما آسیب می‌زند.
برای اینکه پول خودتان را خرج مقالهٔ کپی‌شده نکنید و مخاطبان خود را به‌خاطر آن از دست دهید، بهتر است به سراغ ابزارهای تشخیص محتوای کپی بروید.
قبل از اینکه ۱۰ ابزار کاربردی و مناسب برای محتواهای فارسی و انگلیسی را به شما معرفی کنیم، بیایید ببینیم اصلاً به چه چیزی محتوای کپی می‌گوییم!
محتوای کپی چیست؟
محتوای کپی یا تکراری (Duplicate content)، نسخه‌های مشابه یا کاملاً یکسان از یک محتوا هستند که در سایت‌های دیگر یا صفحات دیگر همان وب‌سایت دیده می‌شود.
گاهی اوقات، به‌دلیل ماهیت سایت یا مسائل دیگر، مجبور می‌شوید یک محتوای یکسان در صفحه‌های مختلف منتشر کنید. در این حالت، چند محتوای یکسان با URL متفاوت پیش روی ربات‌های گوگل می‌گذارید.
البته می‌توانید به ۲ روش جلوی آسیب‌های جدی را در این حالت بگیرید: تگ کنونیکال یا نوایندکس‌کردن صفحات تکراری و فاقد ارزش.
مثلاً در یک فروشگاه اینترنتی، ممکن است چندین صفحه با محتوای یکسان برای «کفش تنیس» وجود داشته باشد که تنها تفاوت‌شان، در رنگ کفش‌ها باشد.
در این حالت، با اضافه‌کردن کد “rel = canonical” به صفحات تکراری یا نوایندکس‌کردن آنها، به گوگل می‌فهماند که: «بله، ما تعداد زیادی صفحه با محتوای تکراری داریم؛ ولی لازم نیست همهٔ آنها را ایندکس کنی و صفحهٔ x صفحهٔ اصلی است.»
این‌طوری گوگل بررسی و ایندکس بقیهٔ صفحات را نادیده می‌گیرد.
ممکن است سایت‌ها به چند دلیل محتواهای موجود را کپی کنند؛ مثلاً نداشتن وقت یا منابع کافی. در برخی موارد، صاحبان کسب‌وکار روحشان هم از این موضوع خبر ندارد و کسی که محتوا را آماده کرده، به هر دلیلی (مثلاً ضعف و نداشتن توانایی)، محتواهای بقیه را کپی کرده است.
فرقی نمی‌کند متن را کلمه‌به‌کلمه کپی کنید یا سعی کنید با پس‌وپیش‌کردن چند کلمه و تغییر فعل، محتوا را متفاوت نشان دهید! در هر ۲ حالت، محتوا کپی به حساب می‌آید.
توجه: گوگل، محتوای فوتر سایت (فوتر (footer) قسمت انتهایی صفحات سایت است که اطلاعات تماس و راه‌های ارتباطی، دربارهٔ ما، شبکه‌های اجتماعی و اطلاعاتی از این دست در آن نوشته می‌شود) را محتوای تکراری و کپی نمی‌داند.
چرا محتوای کپی دردسرساز است؟
همان طور که در مقدمه اشاره کردیم، گوگل تلاش می‌کند محتوایی متمایز را در صفحهٔ نتایج جست‌وجو نشان دهد و هیچ ارزشی برای محتواهای کپی قائل نیست. این محتوا (محتوایی که از روی آن کپی شده است) قبلاً منتشر شده و اعتبار زیادی پیش گوگل دارد.
پایه و اساس بازاریابی محتوایی، نشان‌دادن اعتبار و تخصص کسب‌وکار است. در ادامه، تلاش می‌کنیم با جلب اعتماد کاربر، او را به مشتری تبدیل کنیم. ولی وقتی محتوا را کپی می‌کنیم، چنین چیزی رقم می‌خورد؟ بی‌شک، خیر!
چنین محتوایی حتی ضعیف قلمداد می‌شود؛ چون چیزی برای ارائه نداشتیم یا چه لزومی دارد کپی کنیم؟
از طرفی، گوگل در بیشتر موارد نمی‌تواند تشخیص دهد اعتبار اصلی را برای کدام محتوا در نظر بگیرد. همین مسئله باعث می‌شود صاحب اصلی محتوا لینک شما را گزارش کند تا از صفحهٔ نتایج حذف شوید. این به اعتبار شما پیش گوگل آسیب جدی وارد می‌کند؛ به‌خصوص وقتی پای گزارش‌های زیادی در میان باشد.
با این تفاصیل، شما باید با ابزارهای تشخیص محتوای کپی آشنا باشید تا هم پول الکی ندهید و هم بتوانید رتبه بگیرید.
برگردیم به محتوای کپی در سایت! وقتی دو یا چند نسخهٔ مشابه در سایت داشته باشید، گوگل را باز هم گیج می‌کنید. به این ترتیب، رتبهٔ خوبی نمی‌گیرید؛ حتی با داشتن محتوایی باکیفیت و ارزشمند!
محتواهای کپی، تمام زحمات سئویی شما را بر باد می‌دهند. چرا؟
اول اینکه به‌خاطر رتبهٔ پایین‌تر، ترافیک ارگانیک کمتری دریافت می‌کنید و وقتی ترافیک ورودی به سایت‌تان کم باشد، لید و سرنخ زیادی هم در کار نیست. یادتان نرود که طبق آمار:
- میانگین نرخ کلیک روی رتبه یک، ۲۷/۶ درصد است
- تعداد کلیک‌ها روی نتیجهٔ اول، ۱۰ برابر رتبهٔ دهم گوگل است
- کاربران به‌ندرت برای پیداکردن جواب سؤالاتشان به صفحهٔ دوم به بعد گوگل سر می‌زنند
پس باید جزو نتایج اول جست‌وجو (یا حداقل صفحهٔ اول) قرار بگیرید که این کار با وجود محتوای کپی شدنی نیست.
دوم اینکه بودجهٔ کراول خودتان را با این کار هدر می‌دهید.
بودجهٔ کراول یا خزش، تعداد صفحاتی است که گوگل در یک بازهٔ زمانی مشخص می‌تواند کراول و ایندکس کند.
ربات‌های گوگل URLهای شما را بررسی می‌کند؛ بنابراین وقتی چند URL متفاوت با محتوای یکسان جلوی آنها بگذارید، فقط بودجهٔ کروال خودتان را هدر می‌دهید. به این ترتیب، صفحه‌های ارزشمند و منحصربه‌فرد شما دیرتر دیده می‌شوند.
ابزارهای تشخیص محتوای کپی
۲ راه برای تشخیص کپی‌بودن محتوا وجود دارد:
- بررسی دستی محتوا
- استفاده از ابزارها
در این بخش، هر ۲ روش را بررسی می‌کنیم تا بتوانیم به شما در گرفتن رتبهٔ خوب و جلوگیری از خدشه‌دارشدن اعتبار کمک کنیم.
وقتی با فریلنسرها همکاری می‌کنید، باید از این روش‌ها بهره ببرید تا مطمئن شوید پول خودتان را برای یک کار بی‌کیفیت بر باد نمی‌دهید. از طرفی، اگر میزبان پست مهمان هستید، حتماً محتواهای مهمان‌های خود را بررسی کنید.
ابزارهای رایگان و غیررایگان مختلفی برای سنجش کپی بودن متن وجود دارد که ما ۹ مورد از آنها را دستچین کرده‌ایم؛ بیایید اول روش دستی را بررسی کنیم:
۱. گوگل
آسان‌ترین و بهترین روش برای تشخیص محتوای کپی، خودِ گوگل است!
تشخیص محتوای کپی با گوگل خیلی ساده‌ست! فقط باید به‌شکل رندوم یک یا چند جملهٔ کامل (تا ۳۲ کلمه) از متن را کپی و با قراردادن در دابل کوتیشن (علامت “ ”) در گوگل جست‌وجو کنید.
اگر آن جملات در محتوای دیگری هم آمده باشد، گوگل آن را برای شما پیدا و در نتایج جست‌وجو نمایش می‌دهد.
ولی خب این روش یک عیب بزرگ هم دارد؛ اینکه ما اغلب اوقات کل متن را چک نمی‌کنیم و به‌صورت اتفاقی فقط چند جمله از متن را در گوگل سرچ می‌کنیم. در این صورت احتمال اینکه شناسایی برخی جملات کپی را از دست بدهیم، زیاد است.
برویم سراغ سایر ابزارها که سعی می‌کنند شباهت متن را با محتواهای موجود بررسی کنند تا به شما بگویند آیا این محتوا کپی است یا نه. در ادامه هم بخشی از متن را که کپی شده است، جدا می‌کنند و می‌گویند به چه سایتی شبیه است.
این موضوع برای شما خیلی خوب است؛ چون گاهی اوقات، برخی جمله‌ها کپی تلقی می‌شوند که استفاده از آنها بسیار رایج است و این مسئله مشکل‌ساز نیست.
مزیت دیگر آنها، تعداد کلمه‌هایی است که می‌توانید بررسی کنید. برخلاف گوگل، با کمک آنها می‌توانید هزار کلمه و بیشتر را بسنجید.
۲. Duplichecker
Duplichecker بهترین سایت تشخیص کپی بودن مقاله برای محتواهای فارسی است که به دو شکل رایگان و پولی در دسترس است.
برای استفاده از این سایت به عضویت و ساخت اکانت نیاز ندارید و هر بار می‌توانید تا ۱۰۰۰ کلمه را با کمک آن بررسی کنید.
از قابلیت‌های این ابزار می‌توان به این موارد اشاره کرد:
- بررسی متن به سه روش
- پیشتیبانی از فایل‌هایی با فرمت tex، .txt، .doc، .docx، .odt، .pdf، و rtf.
- نمایش نتیجه به شکل درصدی
- نشان‌دادن منابع سرقت ادبی
- پشتیبانی از چند زبان
به ۳ روش زیر، می‌توانید از آن استفاده کنید:
- آدرس محتوای مدنظرتان را در کادر مربوطه وارد کنید
- فایل آن را آپلود کنید
- قسمتی از متن (۱۰۰۰ کلمه در نسخهٔ رایگان) را با آن بررسی کنید
بعد هم چند دقیقه زمان بدهید تا این ابزار کار خودش را انجام دهد و به شما بگوید که این محتوا یونیک است یا کپی.
در نسخهٔ پولی، خبری از تبلیغات مزاحم نیست و می‌توانید تا ۲۵ هزار کلمه را بررسی کنید. امکانات دیگر آن هم شناسایی خطاهای گرامری، گزارش دقیق‌تر و پشتیبانی است.
طبق تجربه پیشنهاد می‌کنیم برای اینکه نتیجهٔ دقیق‌تری بگیرید، کلمه‌های زیادی را در یک مرحله با این ابزار و ابزارهای تشخیص محتوای کپی که در ادامه معرفی می‌کنیم، بررسی کنید.
برای مثال، اگر می‌توانید هزار کلمه را در نسخهٔ رایگان ارزیابی کنید، همین تعداد را در یک مرحله به ابزار بدهید.
۳. Edubirdie
ابزار تشخیص محتوای کپی سایت Edubirdie رابط کاربری بسیار ساده‌ای دارد و مواردی مثل:
- اصالت محتوا
- ایرادات گرامری
- خوانایی متن
- کلمات زائد
- کلمات مترادف و تکراری
را در محتوای شما بررسی و در صورت کپی‌بودن، نتیجه را به شما اعلام می‌کند.
برای استفاده از این ابزار باید عنوان محتوا و متن را در کادرهای مربوطه پیست کنید (محدودیت تا ۱۰ هزار کلمه) و چند ثانیه برای دریافت گزارش منتظر بمانید.
قبل از استفاده از این ابزار باید یک حساب کاربری در این سایت برای خودتان بسازید. می‌توانید از جی‌میل برای ورود استفاده کنید.
متاسفانه اصالت محتوا به‌شکل رایگان ارائه نمی‌شود و باید اکانت خود را شارژ کنید.
۴. Plagscan
با استفاده از این ابزار تخصصی، فقط با چند کلیک می‌توانید اصالت و منحصربه‌فردبودن یک مقاله را بررسی کنید.
برای دسترسی به امکانات سایت Plagscan هم باید قبل از هر چیزی یک اکانت کاربری در سایت داشته باشید. بعد از آن، می‌توانید با آپلود فایل (با هر فرمتی)، آدرس صفحه یا کپی‌کردن قسمتی از متن، کپی یا منحصربه‌فردبودن آن و منابع سرقت‌کننده را ببینید.
این ابزار برای محتوای فارسی مثل Duplichecker نتیجهٔ خوبی ارائه می‌کند؛ ولی نسخهٔ رایگان آن محدودیت در تعداد بررسی و سنجش کپی بودن متن دارد و نه تعداد کلمه‌ها (۲۰ مورد).
چون این مقاله قبلاً در سایت یکتانت منتشر شده است، این ابزار هم کپی‌بودن آن را به‌خوبی تشخیص داده است. دلیل تفاوت در درصد میزان کپی متن هم تعداد کلمه‌ای است که در هر مرحله بررسی کرده‌ایم.
۵. Plagiarismdetector
Plagiarismdetector پنجمین ابزار تشخیص محتوای کپی در این لیست است که به دو شکل رایگان و پولی، محتوای شما را زیر ذره‌بین می‌گیرد.
استفاده از این ابزار تفاوتی با Duplichecker ندارد و در نسخهٔ رایگان هم نتیجهٔ خوبی ارائه می‌کند.
ابتدا متن را در کادر کپی (در نسخهٔ رایگان، فقط می‌توانید ۱۰۰۰ کلمه را بررسی کنید) و سپس روی «check plagiarism» کلیک کنید.
پس از چند ثانیه، نتیجه را می‌توانید ببینید. برای اینکه از شر تبلیغات و محدودیت خلاص شوید و گزارش دقیق‌تری بگیرید، می‌توانید از نسخهٔ پولی آن استفاده کنید.
۶. Copyscape
ابزار Copyscape در دو نسخهٔ رایگان و پولی قابل استفاده است. در نسخهٔ رایگان، محتوا اول باید منتشر شده باشد تا بتوانید لینک آن (URL) را در نوار جست‌وجو سرچ و آن را چک کنید. اگر می‌خواهید یک مقاله منتشر‌نشده را بررسی کنید، باید اشتراک آن را بخرید.
این ابزار علاوه بر اینکه لیستی از منابع کپی‌کار را به شما نشان می‌دهد، قسمت‌هایی از متن را که کپی هستند هم مشخص می‌کند.
ما از نسخهٔ رایگان این ابزار در این سال‌ها نتیجهٔ خوبی نگرفته‌ایم و توصیه می‌کنیم از سایر ابزارهای معرفی‌شده استفاده کنید.
۷. گرامرلی
خیلی‌ها گرامرلی را به‌عنوان ابزاری برای چک‌کردن و بررسی گرامر و قواعد، ساختار جملات و اشکالات املایی می‌شناسند؛ اما این ابزار، علاوه بر این امکانات، قابلیت سنجش کپی بودن متن را هم دارد.
بزرگترین مشکل این ابزار پولی‌بودن آن است! البته آن هم برای کسانی که به‌دنبال ابزاری رایگان هستند، مشکل است؛ وگرنه که می‌توانید با پرداخت هزینه، اکانت گرامرلی را تهیه و از تمام امکانات آن برای ارزیابی محتوای انگلیسی استفاده کنید.
۸. PlagSpotter
پلاگ‌اسپاتر یکی دیگر از ابزارهای تخصصی برای رصد محتواها و مطمئن‌شدن از یونیک‌بودن آن‌هاست. این ابزار در کوتاه‌ترین زمان ممکن و تنها با استفاده از آدرس صفحه کپی‌بودن محتوای شما را چک می‌کند.
تنها کاری که باید انجام دهید این است که URL دقیق صفحه‌ای را که می‌خواهید بررسی کنید، وارد کنید.
۹. Articlechecker
آخرین ابزار تشخیص محتوای کپی در این لیست هم سایت Articlechecker است که مخصوص بررسی محتواهای انگلیسی است و علاوه بر آنالیز کپی‌بودن محتوا، گزارش‌های دقیق و خوبی درباره جمله‌بندی، ساختار متن و غلط‌های املایی ارائه می‌کند.
این هم از لیست ابزارهای تشخیص محتوای کپی! طبق تجربه، پیشنهاد ما، استفاده از ۲ ابزار زیر برای سنجش کپی بودن متن فارسی است:
- Duplichecker
- Plagiarismdetector
و برای محتواهای انگلیسی هم پیشنهاد ما همان گرامرلی است.
با تشخیص محتوای کپی خیال خودتان را راحت کنید!
چطور می‌توانید یک محتوای ارزشمند و قابل‌اعتمادتر تولید کنید؟ با رعایت این اصول در محتوای خود:
- از اطلاعات دست‌اول و به‌روز استفاده کنید
- آمار و فکت‌های جالب مربوط به موضوع را در متن بیاورید
- از مثال‌های مختلف برای فهم بهتر موضوع کمک بگیرید
- با آوردن داستان‌ها، نقل‌قول‌ها و اینفوگرافیک‌ها متن را غنی‌تر کنید
- نمونه و کیس‌استادی‌های مرتبط را بررسی کنید
- از تخصص و تجربهٔ فردی خود و دیگران استفاده کنید
اخیراً اخبار و بحث‌های مفصلی دربارهٔ محتوای تولیدشده توسط هوش مصنوعی و نگاه گوگل به آنها شکل گرفته است.
محتوایی که هوش مصنوعی تولید می‌کند، به‌نوعی جمع‌آوری اطلاعات مختلف و مرتبط با یک موضوع و بازنویسی آنها است.
گوگل در آخرین بیانیه‌ٔ خود اعلام کرده است که:
صرف نظر از تولید محتوا توسط انسان یا هوش مصنوعی، اولویت در رتبه‌بندی با محتوایی است که کاربرپسند، باکیفیت، مفید و بر اساس اصول E-E-A-T باشد.
به عبارتی، مهم نیست پشت این محتوا هوش مصنوعی باشد یا انسان!
هدف شما از تولید محتوا باید «کمک به مردم» باشد، نه گرفتن رتبه!
اگر طبق همین جمله پیش بروید، مطمئن باشید به تمام اهداف خود (جلب اعتماد، تبدیل کاربر به مشتری و کسب رتبه) خواهید رسید.
برای آشنایی با تولید محتوا و چند نکته برای ایجاد محتوایی ارزشمند، پیشنهاد می‌کنیم مقالهٔ «تولید محتوا چیست » را حتماً بخوانید.
محتواهای کپی به هر شکلی باشند، به درد شما نمی‌خورند و باید فکری برای آنها بکنید؛ چه این محتوا به‌دلیل ماهیت سایت شما کپی باشد و چه قرار است آن را در بلاگ منتشر کنید.